CFR sluit af in stijl

Ochtendnevels hulden de bomen langs het parcours van Mont-Sainte-Anne in stilte, alsof het bos zijn adem inhield voor wat er ging komen. De rijders van Cannondale Factory Racing maakten zich klaar voor de laatste race van de UCI Wereldbeker Cross-Country 2024—de climax van een seizoen dat, zoals altijd, werd bepaald door afzien, wilskracht en die stille momenten waarin kampioenen worden geboren. In zijn regenboogtrui reed Alan Hatherly rustig naar de start, die typische kalmte uitstralend die je alleen hebt als je precies weet wie je bent. Zijn laatste race van het seizoen liep dan ook uit op een demonstratie van alles wat hij was geworden.

Vanaf de eerste trap was Alan volledig gefocust. Hij reed de concurrentie niet zozeer uit het wiel op basis van kracht, maar op basis van controle. Zijn Cannondale Scalpel bewoog met hem mee alsof hij Alans hartslag deelde. In perfecte harmonie werd elke klim beheerst overwonnen, iedere afdaling gracieus afgewerkt. Met elke bocht breidde Alan zijn voorsprong verder uit, een crescendo dat pas stopte toen hij over de finish rolde, de armen in de lucht, zeker van de eindzege in de Wereldbeker. Zo eindigt het seizoen 2024 met het verhaal van een rijder die niet alleen voor de winst racete, maar vooral voor de schoonheid van het racen zelf.

Charlie Aldridge schreef in Mont-Sainte-Anne zijn eigen verhaal. Hij ging tot het uiterste voor zijn vierde plek, waarbij hij op elke klim zijn karakter toonde. Simon Andreassen – steady, gefocused – werd negende, en tekende zo voor het slotakkoord van de klinkende teamsymfonie. Samen vulden ze de top 10 met meer dan zomaar drie uitslagen: ze vulden hem met de teamgeest van Cannondale Factory Racing.

CFR scoorde niet alleen individueel – het team was ook het snelste team van de dag, waardoor het ook de laatste gele nummerplaat opeiste als beste elite-herenteam van het seizoen 2024. Een seizoen dat werd gekenmerkt door teamwork, gedeelde overwinningen en een gevoel van eenheid dat de rijders elke race vleugels gaf.

Nadat de race was geëindigd keerde de stilte terug in het bos, maar er hing nog iets in de lucht: een energie, een herinnering aan iets bijzonders dat hier, op de trails van Mont-Sainte-Anne, was gerealiseerd. De rijders van Cannondale Factory Racing reden niet zomaar zo hard mogelijk naar de finish, ze lieten zien wat het betekent om ergens bij te horen dat groter is dan jezelf. Drie rijders, verenigd door meer dan alleen een truitje, lieten zien wat het betekent om niet voor jezelf te rijden maar voor elkaar.